CPR
Europejskie rozporządzenie w sprawie wyrobów budowlanych (BauPVO) lub rozporządzenie w sprawie wyrobów budowlanych (CPR) dotyczące kabli
i przewodów
TKD stale dostosowuje ofertę kabli i linii do wymagań europejskiego rozporządzenia w sprawie wyrobów budowlanych (BauPVO) i rozporządzenia w sprawie wyrobów budowlanych (CPR). Od 1 lipca 2017 r. wszystkie odpowiednie produkty będą posiadały wymagane badania i certyfikaty zgodnie z przepisami BauPVO i CPR.
CPR
(BudowaPVO) lub (CPR) dotyczące kabli
TKD | CCG stale dostosowuje ofertę kabli i linii do wymagań europejskiego rozporządzenia w sprawie wyrobów budowlanych (BauPVO) i rozporządzenia w sprawie wyrobów budowlanych (CPR). Od 1 lipca 2017 r. wszystkie odpowiednie produkty będą posiadały wymagane badania i certyfikaty zgodnie z przepisami BauPVO i CPR.
Wyszukiwarka DOP
Kable zasilające, sterownicze i komunikacyjne, które są na stałe instalowane w konstrukcjach/budynkach, i które przyczyniają się do funkcjonalności konstrukcji/budynku, podlegają rozporządzeniu UE 305/2011
(tzw. Rozporządzenie w sprawie wyrobów budowlanych).
Uwagi:
Wyjątki od tego:
– Kable wind, kable wewnątrz maszyn oraz kable do użytku w zakładach przemysłowych.
– Kable z izolacją i integralnością funkcjonalną (odporność na ogień), takie jak NHXH E30/E90, zostaną omówione oddzielnie w innej przyszłej normie zharmonizowanej. Klasyfikacja zgodnie z rozporządzeniem w sprawie wyrobów budowlanych jest możliwa tylko wtedy, gdy dostępne są odpowiednie zharmonizowane normy europejskie.
Klasyfikacja częściowa i oznakowanie CE zgodnie z EN 50575 jest niedozwolone.
Nie są zatem przedmiotem obecnego wdrażania rozporządzenia w sprawie wyrobów budowlanych!
Dlatego na razie nie należy oczekiwać stosowania rozporządzenia w sprawie wyrobów budowlanych
w odniesieniu do tych kabli.
Od 1 lipca 2016 r. europejska norma EN 50575 jest stosowana do kabli uznawanych za wyroby budowlane ze względu na wymagania dotyczące reakcji na ogień. Norma określa klasyfikację kabli na określone klasy reakcji na ogień (klasy od A do F), określa wymagania dotyczące procedur badawczych i inspekcji wymaganych w każdym przypadku oraz określa, jakie klasy reakcji na ogień i w jakim zakresie zaangażowanie jednostki notyfikowanej jest wymagane.
Przy zastosowaniu normy typy kabli objęte normą są uważane za wyroby budowlane w rozumieniu Rozporządzenia
o Wyrobach Budowlanych (UE) nr 305/2011 i muszą spełniać określone w nim wymagania dotyczące dokumentacji
i informacji (np. wydanie deklarację właściwości użytkowych).
Zgodnie z definicją Komisji Europejskiej i Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości kabel jest uważany za wyrób budowlany w rozumieniu rozporządzenia w sprawie wyrobów budowlanych tylko wtedy, gdy nie można go usunąć
z budynku bez prac budowlanych. Dotyczy to w szczególności kabli układanych pod tynkiem lub w zainstalowanych
na stałe kanałach kablowych. Z drugiej strony kable (kable do lamp, kable do zasilania maszyn i instalacji itp.) połączone za pomocą połączeń wtykowych (zespoły) lub prostych połączeń śrubowych lub zaciskowych nie są uważane za wyrób budowlany i dlatego nie są objęte rozporządzenie w sprawie wyrobów budowlanych. Nie mają do nich zastosowania ani wymagania dotyczące dokumentacji i informacji zawarte w Rozporządzeniu o wyrobach budowlanych, ani bardziej szczegółowe wymagania normy EN 50575.
Włączając kable i przewody do wykazu wyrobów budowlanych, UE określiła 6 głównych klas ochrony przeciwpożarowej dla kabli – od Aca do Fca (ca oznacza „kabel”). Zostały one przyznane na podstawie kryteriów rozprzestrzeniania płomienia i wytwarzania ciepła. Od niepalnych (Aca) i trudnopalnych (B1ca, B2ca, Cca) przez normalnie palne (Dca, Eca) do łatwo palnych (Fca).
(Uwaga: Ze względu na dostępne materiały izolacyjne dla kabli i przewodów, obecnie na rynku nie ma produktu spełniającego główne klasy ochrony przeciwpożarowej Aca lub B1ca)
Istnieją trzy dodatkowe klasyfikacje dla innych wymagań, takich jak powstawanie dymu (s), kwasowość lub brak halogenów (a) i płonące krople (d).
Tabela 1: Nowe Euroklasy, metody badań i kryteria klasyfikacji
Tabela 2: Dodatkowe klasyfikacje
Klasse | Prüfverfahren | Klassifizierungskriterien | zusätzliche Klassifikation |
---|---|---|---|
Aca | EN ISO 1716 | PCS ≤ 2,0 MJ/kg | |
B1ca | EN 50399 (30 kW Brenner) |
FS ≤ 1,75 m THR1200s ≤ 10 MJ PEAK HHR ≤,20 kW FIGRA ≤ 120 Ws-1 |
> Rauchentwicklung (s1, s1a, s2b, s2 or s3) > brenendes Abtropfen/Abfallen (d0, d1 or d2) > Säuregehalt (a1, a2 or a3) |
EN 60332-1-2 H ≤ 425 mm | |||
B2ca | EN 50399 (20,5 kW Brenner) |
FS ≤ 1,5 m THR1200s ≤ 15 MJ PEAK HHR ≤,30 kW FIGRA ≤ 150 Ws-1 |
> Rauchentwicklung (s1, s1a, s2b, s2 or s3) > brenendes Abtropfen/Abfallen (d0, d1 or d2) > Säuregehalt (a1, a2 or a3) |
EN 60332-1-2 H ≤ 425 mm | |||
Cca | EN 50399 (20,5 kW Brenner) |
FS ≤ 2,0m THR1200s ≤ 30 MJ PEAK HHR ≤,60 kW FIGRA ≤ 300 Ws-1 |
> Rauchentwicklung (s1, s1a, s2b, s2 or s3) > brenendes Abtropfen/Abfallen (d0, d1 or d2) > Säuregehalt (a1, a2 or a3) |
EN 60332-1-2 H ≤ 425 mm | |||
Dca | EN 50399 (20,5 kW Brenner) EN60332-1-2 |
FS ≤ 1,5m THR1200s ≤ 15MJ PEAK HHR ≤,30kW FIGRA ≤ 150Ws-1 |
> Rauchentwicklung (s1, s1a, s2b, s2 or s3) > brenendes Abtropfen/Abfallen (d0, d1 or d2) > Säuregehalt (a1, a2 or a3) |
EN 60332-1-2 H ≤ 425 mm | |||
Eca | EN 60332-1-2 | ||
Fca | Erfüllt nicht die Klasse Eca |
FS (m) + H (mm): Rozprzestrzenianie się płomieni
THR (MJ): wytwarzanie ciepła
FIGRA (WS-1): Szybkość wzrostu ognia
SZCZYTOWE HRR (kW): max. uwalnianie ciepła
n. EN 50399 | |||
---|---|---|---|
s - Smoke | SPR | Transmissionsgrad n. EN 61034-2 |
TSP 1200s |
s1 | ≤ 0,25 m²/s | ≤ 50 m² | |
s1a | ≤ 0,25 m²/s | ≥ 80 % | ≤ 50 m² |
s1b | ≤ 0,25 m²/s | ≥ 60 % & ≤ 80% | ≤ 50 m² |
s2 | ≤ 0,25 m²/s | ≤ 400 m² | |
s3 | nicht bestanden / ohne Prüfung | ||
n. EN 50399 | |||
a - acid | Leitfähigkeit | Säurewert | |
a0 | < 2,5 µm/mm | >,4,3 ph | |
a1 | < 10 µm/mm | >,4,3 ph | |
a3 | nicht bestanden / ohne Prüfung | ||
n. EN 50399 | |||
d - droplets | ohne | mit max. 10 sec. |
|
d0 | ≤ 1.200 s | ||
d1 | ≤ 1.200 s | ||
d2 | nicht bestanden / ohne Prüfung |
SPR: Szczytowa szybkość produkcji dymu
TSP: Całkowita produkcja dymu
Chociaż norma EN 50575 weszła w życie 1 lipca 2016 r., termin jej wdrożenia upływa 30 czerwca 2017 r. W tym okresie producenci kabli mają wybór, czy zastosować normę (i tym samym podlegają obowiązkom wynikającym
z Rozporządzenia o Wyrobach Budowlanych), czy też wprowadzić kable do obrotu zgodnie z wcześniej obowiązującym prawem (które nie obejmowało kabel w zakresie Rozporządzenia o Wyrobach Budowlanych). Produkty wprowadzone na rynek po raz pierwszy do 30 czerwca 2017 r. nie wymagają zatem żadnej dokumentacji zgodnie z rozporządzeniem
w sprawie wyrobów budowlanych i normą EN 50575.
Termin wdrożenia 1 lipca 2017 r. dotyczy kabli wprowadzanych po raz pierwszy na rynek Unii Europejskiej. Czas pierwszej dostawy z naszego zakładu produkcyjnego do odpowiedniego europejskiego klienta jest decydujący dla spełnienia obowiązujących wymogów prawnych. Jeżeli produkt zostanie wprowadzony na rynek przed 1 lipca 2017 r. bez spełniania wymogów Rozporządzenia o Wyrobach Budowlanych i po tym czasie zostanie odsprzedany w UE, sprzedawca zachowuje się całkowicie zgodnie z prawem: ponieważ kabel został już umieszczony na rynek zgodnie z normami
i dyrektywami następujący dealerzy w łańcuchu dystrybucji mogą odsprzedać kabel po 1 lipca 2017 roku bez obowiązkowych informacji i dokumentów zgodnie z rozporządzeniem w sprawie wyrobów budowlanych.
TKD obecnie i stale kategoryzuje swoje liczne typy kabli, aby określić, które z kabli należy uznać za wyroby budowlane i jakie klasy reakcji na ogień można deklarować dla tych kabli. Niestety, ponieważ jest to zupełnie nowy obszar regulacji, proces ten nie jest do końca w naszych rękach. Na przykład udział jednostki notyfikowanej jest wymagany do klasyfikacji w klasach odporności ogniowej od A do E, ale pierwsze niemieckie instytuty badawcze zostały upoważnione do przeprowadzania testów i audytów fabryk zgodnie z normą EN 50575 dopiero od 07/2016.
Więcej informacji można znaleźć tutaj: www.zvei.org